CVT Medical Students: คำสอนท่านเจษฎาจารย์ฮีแลร์

ยินดีต้อนรับพวกเราทุกคน

แม้มิได้เป็นดอกกุหลาบหอม ก็จงยอมเป็นเพียงลดาขาว
แม้มิได้เป็นจันทร์อันสกาว จงเป็นดาวดวงแจ่มแอร่มตา
แม้มิได้เป็นหงส์ทนงศักดิ์ ก็จงรักเป็นโนรีที่หรรษา
แม้มิได้เป็นน้ำแม่คงคา ก็จงเป็นธาราใสที่ไหลเย็น
แม้มิได้เป็นมหาหิมาลัย จงพอใจจอมปลวกที่แลเห็น
แม้มิได้เป็นวันพระจันทร์เพ็ญ ก็จงเป็นวันแรมอันแจ่มจาง
แม้มิได้เป็นต้นสนระหง จงเป็นพงอ้อสะบัดไม่ขัดขวาง
แม้มิได้เป็นนุชสุดสะอางค์ จงเป็นนางที่มิใช่ไร้ความดี
อันจะเป็นอะไรนั้นไม่แปลก ย่อมผิดแผกดีงามตามวิถี
ประกอบกิจบำเพ็ญให้เด่นดี สมกับที่ตนเป็นเช่นนั้นเทอญ

(บัณฑิตา สุดยอดเรื่องน่าอ่าน สำนักพิมพ์แจ่มใส)

ถึงแม้อาจารย์จะมีเวลาสอนพวกเราได้ไม่มาก แต่คิดว่า blog น่าจะเป็นอีกทางหนึ่งที่จะทำให้พวกเราเรียนรู้ CVT ได้เพิ่มขึ้น ขอให้พวกเราอดทน และมีกำลังใจในการเรียนนะครับ สามารถ post เป็นไทยได้ครับ แต่อาจารย์พิมพ์ไทยได้ไม่ดีเลยขอเป็นภาษาอังกฤษนะครับ

วันศุกร์ที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

คำสอนท่านเจษฎาจารย์ฮีแลร์

     วิชาเหมือนสินค้า อันมีค่าอยู่เมืองไกล
ต้องยากลำบากไป จึงจะได้สินค้ามา

  จงตั้งเอากายเจ้า เป็นสำเภาอันโสภา
ความเพียรเป็นโยธา แขนซ้ายขวาเป็นเสาใบ

  นิ้วเป็นสายระยาง สองเท้าต่างสมอใหญ่
ปากเป็นนายงานไป อัชฌาสัยเป็นเสบียง

  สติเป็นหางเสือ ถือท้ายเรือไว้ให้เที่ยง
ถือไว้อย่าให้เอียง ตัดแล่นเลี่ยงข้ามคงคา

  ปัญญาเป็นกล้องแก้ว ส่องดูแถวแนวหินผา
เจ้าจงเอาหูตา เป็นล้าต้าฟังดูลม

  ขึ้เกียจคือปลาร้าย จะทำลายให้เรือจม
เอาใจเป็นปืนคม ยิงระดมให้จมไป

  จึงจะได้สินค้ามา คือวิชาอันพิสมัย